Okres ciąży jest czasem oczekiwania na dziecko – i temu celowi przyporządkowane jest w tym okresie całe życie kobiety. Wizyty u lekarza prowadzącego ciąże, wykonywanie rekomendowanych badań lekarskich, USG i laboratoryjnych, szkoła rodzenia, odpowiednia dieta i oczywiście zakupy dla dziecka.
Poród – głęboko i czule przeżywany przez większość pacjentek czas przyjścia dziecka na świat. Potem młoda mama zajęta jest przede wszystkim dzieckiem i jego potrzebami – co oczywiście jest zrozumiałe.
Okres pierwszych sześciu tygodni po porodzie to okres połogu – czyli rekonwalescencji oraz powrotu organizmu kobiety do zdolności rozrodczej.
Po tym okresie – wskazana jest wizyta u lekarza prowadzącego ciążę – celem kontroli poporodowej – podczas której oceniany jest organizm kobiety po porodzie oraz rekomendowane są zalecenia dotyczące okresu po połogu.
Jest to bardzo ważna wizyta – na której omawiane jest między innymi zmiany w życiu po porodzie, plan badań po ciąży, plan dotyczący terminu ewentualnej następnej ciąży, dostępne metody antykoncepcji – w tym antykoncepcji dla kobiet karmiących oraz przedstawienie możliwych późniejszych dolegliwości – które mogą być następstwem ciąży oraz porodu.
Chciałbym zwrócić uwagę na niektóre dolegliwości, które mogą pojawić się u kobiety po porodzie - obok oczywistych radości towarzyszących narodzinom dziecka
Najczęściej poruszanymi problemami kobiet po porodzie są powrót do wagi sprzed okresu ciąży, rozstępy na skórze czy też osiągnięcie jędrności skóry na brzuchu po jej rozciągnięciu.
Należy również wspomnieć o innych problemach – niestety rzadko poruszanych – a związanych z intymnymi sferami życia kobiety po porodzie – tj. zmianach w kroczu i pochwie - które najbardziej narażone są na zmiany po porodzie.
Zmiany te, powstające podczas porodu drogami natury – zwłaszcza kolejnego to rozluźnienie tkanek pochwy mogące prowadzić do tzw. zespołu poluźnienia pochwy.
Może on powodować zespół objawów prowadzących do zmniejszenia odczuwania satysfakcji i radości z pożycia intymnego – zarówno kobiety jak i jej partnera.
Innym problemem mogącym wystąpić po porodzie to wysiłkowe nietrzymanie moczu (zwykle niedużego stopnia – ale jednak). Może to sprawiać pacjentce konkretne dolegliwości - i młoda mama może mieć problemy z utrzymywaniem moczu – co istotnie zmniejsza komfort życia.
Jakie możliwości lecznicze ma pacjentka z opisanymi dolegliwościami.
W pierwszym rzędzie zalecamy ćwiczenia fizyczne – zwane też ćwiczeniami Kegla.
Polegają one na napinaniu mięśni dna miednicy i krocza . Mięśnie pochwy i odbytu można ćwiczyć w niemal każdej sytuacji. Wystarczy, przed ćwiczeniem opróżnić pęcherz moczowy i wygodnie usiąść – można więc ćwiczyć w pracy, podczas jazdy autobusem czy w czasie oglądania telewizji.
Ćwiczenia Kegla najlepiej wykonywać trzy razy dziennie. Początkowo robi się pięć powtórzeń, ale zwiększa się ich ilość z czasem.
Aby odnaleźć odpowiednie mięśnie, można spróbować zatrzymać strumień moczu podczas opróżniania pęcherza. Jeśli strumień się zatrzyma, znaczy to, że właśnie zostały użyte wszystkie mięśnie Kegla. Nie jest to jednak najlepszy moment na ich ćwiczenie. Częste wstrzymywanie moczu osłabia mięśnie, zamiast je wzmacniać. Częste opóźnianie opróżniania pęcherza i ćwiczenie z pełnym pęcherzem może nawet prowadzić do niecałkowitego wydalania moczu, a w związku z tym zwiększać ryzyko infekcji układu moczowego
Tym niemniej regularnie wykonywane ćwiczenia mięśni Kegla to dla kobiety świetny sposób nawiele dolegliwości, szczególnie tych związanych z ciążą i porodem.
Są działaniem zmniejszającym ryzyko pojawienia się pęknięcia krocza w czasie porodu siłami natury, a także tego, że po porodzie dojdzie do wysiłkowego nietrzymania moczu. Ze względu na to, że mięśnie dna miednicy utrzymują organy położone w dole brzucha na swoim miejscu, ćwiczenia te zapobiegają opadaniu macicy. Mogą także zwiększać satysfakcję seksualną kobiety i mężczyzny podczas współżycia.
Co zrobić jeżeli ćwiczenia dna miednicy (ćwiczenia Kegla) nie przynoszą poprawy ?
Obecnie wprowadzono nowa metodę leczenia opisanych wyżej dolegliwości. Jest to zabieg znany jako Laserowa Rewitalizacja Pochwy (Vaginal Rejunevation Surgery).
Jest to zabieg z zakresu tzw. ginekologii estetycznej – które to zabiegi stają się coraz bardziej popularne. Są one bezpieczne dla pacjentki, wykonywane zwykle za pomocą najnowocześniejszego sprzętu laserowego.
Impulsy laserowe inicjują zmiany w nabłonku pochwy - prowadzące do odzyskania elastyczności, zwężenia oraz poprawy nawilżenia pochwy.
Działanie lasera polega na ogrzewaniu błony śluzowej pochwy oraz zawartego w jej tkankach kolagenu. Pod wpływem wysokiej temperatury włókna kolagenowe kurcz a się i pojawiają się nowe. W efekcie pochwa staje się ciaśniejsza i bardziej elastyczna.
Poprawa elastyczności tkanki okołocewkowej – daje efekt w postaci zmniejszenia lub likwidacji dolegliwości popuszczania moczu.
Przebieg zabiegu
Zabieg jest bezbolesny – nie wymaga znieczulenia ani okresu rekonwalescencji. Po ok. 7 dniach można powrócić do życia intymnego.
Wykonywany jest za pomocą specjalnej głowicy wyposażonej w tzw. skaner, którą lekarz wprowadza do pochwy. Głowica wysyła impulsy bezpośrednio do ścian pochwy wykonując mnóstwo precyzyjne rozmieszczonych mikrourazów w błonie śluzowej – co powoduje powstanie nowych, młodych komórek i gruczołów. Wpływa to na przebudowę całej śluzówki pochwy. Zabieg zapewnia obkurczenie pochwy, odbudowę błony śluzowej oraz redukcję problemu nietrzymania moczu.
Efekty zabiegu odczuwa się już po miesiącu. Pochwa wraca do kondycji sprzed porodu, jest lepiej nawilżona i ciaśniejsza. Powoduje to znaczną poprawę jakości życia seksualnego oraz zmniejsza dolegliwości wynikające z nietrzymania moczu.
Konieczna liczba zabiegów – zależy od indywidualnych potrzeb pacjentki – tzn od stopnia rozciągnięcia tkanek. Najczęściej pomaga jeden zabieg, ale jeśli zachodzi taka potrzeba można powtórzyć go po ok. 2-4 tygodniach.